آمنه؛ خدا در قلب و چشم توست...

روز قبل تماسی داشتم برای دیدن آمنه.آن لحظه احساس کردم یک زن ایرانی قربانی یک خودخواهی و حسادت شده و دلم خواست به دیدارش بروم و روز بعد با بچه‌ها راهی منزلشان شدیم.

 

روز قبل تماسی داشتم برای دیدن آمنه.آن لحظه احساس کردم یک زن ایرانی قربانی یک خودخواهی و حسادت شده و دلم خواست به دیدارش بروم و روز بعد با بچه‌ها راهی منزلشان شدیم. لحظه‌ای که در را باز کردند، با دختری روبه‌رو شدم که عینک دودی زده بود و با وجود اتفاقی که برایش افتاده بود، با لبخندی بسیار زیبا و گرم، از ما استقبال کرد. او عضوی از یک خانواده‌ای گرم بود که تک‌تک‌شان پر از عشق  و امید بودند. با هم حرف زدیم، خندیدیم آه کشیدیم، و افسوس خوردیم. آمنه از لحظاتش گفت، جراحی‌هایی که کرده بود. حمایت‌هایی که شده بود. و حمایت‌هایی که دیر شده بود و در آخر از نگاهی که برای همیشه خاموش شده بود. همه این لحظات فراموش نشدنی بود و برایم درس بزرگی شد. درس زندگی. شکرگذاری، محبت و امید و انگیزه. برای این خانواده آرزوی آرامش می‌کنم و آرزو می‌کنم در کنار هم باشیم و برای بودن در کنار هم و امید دادن همیشه پیش قدم باشیم.

به سهم خودم خوشحالم که این فرصت انسانی برایم ایجاد شد و از همین‌جا دوباره برای این بانوی ایرانی پیغام می‌فرستم. آمنه جان همیشه و همیشه برایت امید و آرامش را آرزو می‌کنم. خدا در چشم و قلب تو، همیشه با تو خواهد بود.